DÖNDÜM BEN
Hüzünler doluyor þu yüreðime
Rüzgarla savrulmuþ küle döndüm ben
Acýlar çöktü hep þu bedenime
Artýk konuþmayan dile döndüm ben
Yapraklarým düþtü bir,bir yerlere
Dertlerim dolaþtý dilden dillere
Benzedim sararmýþ solmuþ güllere
Yeþillik olmayan çöle döndüm ben
Güzel bir Dünyadan uzak yaþarým
Hüzün dolar keder dolar taþarým
Yolumu bulamaz oldum þaþarým
Kurumuþ yok olmuþ göle döndüm ben
Yönümü kaybettim gidem nereye
Okyanuslar iken,döndüm dereye
Kalbimi kaptýrdým ben cendereye
Yangýnlardan kalan küle döndüm ben
Bahçede çiçektim güzeldi rengim
Þimdi tanýnmýyor soldu þu benzim
Kendimi býrakýp,mecnuna döndüm
Bahçelerde solan güle döndüm ben
Taþmýþ ýrmaklardan bir damla suyum
Deðiþmez neyleyim benim bu huyum
Yanarým, biterim sesimi duyun
Yönünü kaybetmiþ sele döndüm ben
Herkes tanýr iken selam verirken,
Hal hatýr sormaya bana gelirken,
Ýsteyene istediðin verirken,
Þimdi tanýnmayan ele döndüm ben
Þu sýcak Dünyamda ýþýk olurdum
Sevip sevilene maþuk olurdum
Bütün iyiliðe aþýk olurdum
Kendini kaybetmiþ yele döndüm ben
Ayhan Kocabay
16 Eylül 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.