Ýnsanýn hevesleri tükenir,gecenin karanlýðýnda, bulutlarýn arkasýnda kaybolan yýldýzlar gibi...Ve beklersin, sabah olmasýný.Uzundur gece yorar seni.Beyin denen et parçasýnda türlü düþünceler gezer. Tan yeri aðarýrken dalarsýn uykuya.O’ysa gün doðumuna, ne kalmýþki..! Sonra günaydýn der uyanan doða.Ýyi gecelerin olmadýðý zaman diliminde, gün nasýl aya...
Sosyal Medyada Paylaşın:
SESSİZ DÜŞÜNCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.