YAPBOZ/um

Bugün
Bir oyun oynamak istedim
Tek kiþilik,her zamanki gibi …

Düþündüm taþýndým biraz
Karar verdim sonra
Oynayacaðým oyuna.

Þaþýrtmacalý ,Kafa karýþtýrýcý ,
Zorluk dolu Yapboz olsun oyunum…

Tek kural ;Doðru þekilde yerleþtirmek parçalarý
Hepsini birleþtirirsem kazanacaktým oyunu…

Ve … Hayatýmý serdim kucaðýma
Yamalý bohça gibi Paramparça

Ýlk önce çocukluðumu
Koydum ortaya
Mutlu geçen yýllarým yerleþti
Hemen Peþ peþe…

Sýra gençliðime gelince
Duraksadým birden bire
Düþündüm nerden baþlasam
Hep ilkler önemlidir derim
Lise, üniversite , yurt serüvenlerim
Geldi geçti vesveseyle Özgür günlerim
Çocukluðumun yaný baþýna…
Yerleþti yerine o parça da .

Geride kalan
Bir yýðýn hayat kýrýklarý
Yapboz’umun en zor parçalarý
Dokunmaktan korkuyorum
Her birisi kimsesiz öksüz

lime lime…

Tuzla buz olan hayallerim
Baþlamadan biten duygularým
Kýrýk dökük Umutlarým…
Acý kahkahalarým ,
Vazgeçilmez baþarýlarým ,
Sonsuz kaygýlarým…
Sessiz gözyaþlarým…
Hepsi teker teker oturdu
Hayat yapboz’umdaki yerlerine.

Geride…
Kalmadý yerleþecek baþka parça
Ama Yapboz’umda
Hala bir boþluk var Koskocaman
O ….Tek Yitik parçam , Ruhum.
…………………Yaþamamýn bedeli olan.



…………………………………..ENA.




Sosyal Medyada Paylaşın: