Geldim bu dünyaya deðil gönlümü ona vermeye Garip kullarýn derdine koþup gözyaþýný silmeye Maksadým ey dünya sende niyetim kalmaya deðil Beni yaratan Mevla’ya dedim gönlüm secde et eðil
Ben âþýk oldum Mevla’nýn yarattýklarýna dünya sana deðil Mevla’yý zikir ederek gönlümle dedim kötülükleri sil Bilirim yalansýn dünya ama yalan olmayan insandýr bil Yalan olsa da gitse de Merhameti ile yokluðu silinmez bil
Ýkrar ettim hakkýn yoluna girdim girmeyene gösterdim Ey dünya seni çok sevmedim saptýran yoluna girmedim Mevla gönüllere gir dedi gez bu sözüne karþý gelmedim Sana gelen giden canlar hakka yürüdü yalan söylemedi dil
Has bahçene güller ekti çoðu açýlmadan neden hemen soldu Sen deðil Mevla açtýrtmadý soldurdu gül ekecek deðildi o kulu Zehir katmýþtý gülün içine belasýný arardý aradý buldu o soldu Ey dünya içinde gidilecek tek yol hak yoluydu oda bulundu Ne kadar saklarsan sakla kula Mevla buldurur utanmaz yüzünü sil
Âþýk Gülveren’im ey dünya çoðunu yolda çýkardýn þeytana sattýn Ýnsanlar zarar ziyana girerken acýmadýn vardýn yan geldin yattýn Bir doðru var ise içine bin yalan kattýn karýþtýrdýn insanlarý kandýrdýn Hakkýn doðru kulu çýktý dünyaný yýktý baþýna iþte þimdi garip kaldýn Kalmadý hakkýn yolunda imanýn karþýsýnda gücün bitti iþte sende pil Âþýk Gülveren
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Gülveren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.