MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BİR VEDÂ ÇIĞLIĞINDA SON TREN
nur49

BİR VEDÂ ÇIĞLIĞINDA SON TREN





BÝR VEDÂ ÇIÐLIÐINDA SON TREN


Ellerimden gitgide uzaklaþan eller,
Sen; uçuþup giden yaðmur bulutum...
Küçük küçük kumsalý öpen dalgalar...
Sen; bitmeyen umudum...
Boðazýmda düðümlenen son hýçkýrýk...

Vuruldu...
Çýðlýk çýðlýða tüm kuþlar...
Sen; uzaklaþan gemiye son selâmým...
Bir vedâ çýðlýðýnda son tren...
Neden?

Kim bilir?
Belki bir istasyonda
Sessizce oturup beklerken
Gelip omzuma konan bir kuþ,
Gözleri ýslak...
Gagasýnda,
Dilinden anlamadýðým bir þarký...
Hasret kokuyor, söylüyor yarým yarým...

Gel! ...
Yavaþça uzatýyorum elimi,
Ürkme...
Sen; özlemim,
Kaderim...
Umudumdun...

Ve bitmeyecek rüyalarým...

Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.