ben ruhuma mimozalar açtýrýp
kýrk yamalý bohçasýný taþýyan kadýn
en beyazý buz beyazý yaz beyazý gibi
aklandým aðlayýnca
ben güzel hatýralar ülkesinde
içimin þezlonguna uzanýp
baþka bir evrende dahi bulamayacaðým
güneþimi soludum
ben hatýralarýmý oyalý düþlerimi
çocukluðumun kýrmýzý pabuçlarýný
çýkýnladým kýrk yamalý bohçaya
yüreðimdeki deðiþmez tanýk biliyor
nefesimi hep sevdiklerime verdim
ben kýrk yamalý bohçamý alýp
aðlar türküler eþliðinde yürüyorum
baharlarý uzun süren ülkeler gibiyim
keþfedilmemiþ nice gökyüzü varken
gözlerime karanfil kokusu çektim
hayatý sevmeye sürmelendim
queen
ayþegül aþkým karagöz þiiridir