Ardýma gölgemi bile almadan Yürüyor gönlüm Bir tren istasyonu misali icimden giden gidene her gün Bir yolcusunu uðurlamakta düþlerim Kapisini ardina kadar açarak yüregimin Þahin gözlerimde hep bir buðu Nereyedir yolculuk Ne baþý var ne sonu belli Kara bir gecede karalar baðlamýþ Hasret dolu vagonlar seyir halinde Özlem yüküyle aðýr aðýr Eþlik ediyor rüzgarýn ugultusuna Dilime yasak sözcükler üþüþmekte Duvarlara yazdýðým yazilar Haykýrdýðým cümleler Coktan izlerini yitirmiþ Yollarýna pusular kurulmuþ Bütün baharlarým buza yatmýþ içim üþümekte Yine biri gidiyor içimden Son yolcusunuda uðurlamakta gardan Bir mendil sallamadan Çoktan gitmiþ olanlarsa Hala topraðin rahminde Sessizce konuþmadan
NOGAYTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÖKER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.