ÇALAKALDIM

Suçum insanlara çok mu inanmak,
Yoksa görünüþ mü diyor bu ahmak,
Davul baþkasýnda bendede tokmak,
Sesiz ve sedasýz çala kaldým ben.

Sitem deðil bir insanlýk dramý,
Yol ortalarýnda kalakaldým ben.
Koca bir göl bende ise bir kaþýk maya,
Nasrettin misali çala kaldým ben.

Ben bir kayýk, karþýmdaki okyanus,
Saðýmda balina, solumda yunus,
Çaresiz kalýnca sevgide sus, pus,
Derinden,derine yaka kaldým ben.

Anlamý yok sonu olan dünyanýn,
Deðeri yok saðlam olmayan canýn,
Neyleyim ellisinde çoðalan malýn,
Sadece miktara baka kaldým ben.

Boynumu geçirdim o kalýn ipe,
Dedim o gelmezse salacam dibe,
Sevgilim dediðim dedi bana ne,
Ýpler indi orda donakaldým ben,

Bizim bu dünyamýz geçti sevgisiz,
Þairin hayatý olmaz þiirsiz,
Þiirim okundu dedim izinsiz,
Herkes gitti adliyede kalakaldým ben.

Ne çabuk geçi yor saatler aylar,
Binlerce kez doldu boþaldý çaylar,
Halime bir bakýn bayanlar baylar,
Þiir bitti burada çaka kaldým ben.
Sosyal Medyada Paylaşın: