Ýnsanoðlunu, dünyaya yararsýzlýðýný okudum.
ellerin hanýmeli sessizliðinde sarýyor
duvarlara eylûl
kutsanmýþ gecelerin kalp yetmezliðinde aðýrlýk
aðýr aksak
ve gamlý hazan içinde akýyor zaman
bitmez tükenmez bir hüzün selinin
*
o buðdað tanelerinin ölüme susamýþ
uzanmýþ boylu boyunca hasadýn kilerinde
kýrýk camlarý gönül evinin
dolabaçlý yollarýna uzanmýþ yýldýzlar sersefil
hazzýný yaþýyor
yitirmiþlikleri aðlamadan gülmenin
*
gözünden dökülen karanfil kokulu inci taneleri
birikmiþ kýyýsýnda kirpiklerinin
usanmaz uslanmaz tükeniþlerin girdabýnda soluklanýyor
mihraba yürüyor ayak izlerin
sýrýlsýklam kanter içinde
evveliyatý ve sonsuzluðu saydýkça adýmlarýný geçmiþin
geleceðinde çimleniyor; alnýndan öpülesi hiçsizliðin
ve kimsesizliðin bir zindan kin nefret tarlasý
*
o ki; bir tarlanýn kenarýný çevirecek dikenli tel kadar kalabalýk silsile
neye yarar ki, hepside zalim ve yararsýz
yaraný deþtikçe dürdükçe kanýrtýr
haksýzlýðýn sanatýný dokur donatýr yürek urbalarý
düþmalýðýn
ve böylece doðdu kin, nefret
kanýný emdi kardeþ kardeþin
tadýný alamadý insanoðlu sevmenin
ve sevilmenin güzelliðinin..
Nurten Ak Aygen
13.09.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.