MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SON YOLCU (107.)
Fatma Ayten Özgün

SON YOLCU (107.)



Deðiþti birden fýrtýnanýn sesi
Esti esti rüzgar soldu yapraklar
Olmasý gerekirken olmayan her þeyi
Ýnsan istese de tutamazmýþ elinde

Çekip gitmeliyim diyorum bu diyardan
Boþuna deðildi isyaným
Boþuna deðildi hýrçýnlýðým
Göðsümde derin bir sancý avuçlarýmda yangý

Siyahýn anlamý gecede saklý
Oysa sabahýn ilk ýþýklarý ile girdin hayatýma
Neler vermezdim ki bir kez daha yaþamak için
Özgürlüðe doðru yol almakta ýsrarlý bu gönlüm

Yosun tutmuþ tahtadan iskelenin bir ucunda
Önünde azgýn sular arkasýnda kayalar
Gemiler demir atmýþ son yolcusunu bekler
Çekip gitmek istiyorum bu diyarlardan



Fatma Ayten Özgün






Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.