Yalnýzdý Dedi ki Sen yine esen rüzgara karþý dur Rüzgara kapýlma Savurur dünya kalbin yorulur Sayma sayýlmazdý ki baþýnda dönüp duran efkar kuþlarý Acýyordu çünkü kabuk baðlamýþ yaralarý yeniden Anlamadýlar Anlayamadýlar bir insan duymayanlara saðýr Görmeyenlere nasýl kör bakar Sormadýlar o ellerindeki can kýrýklarý nedir diye Candý kýrýlan Toplayýp yerden duyulan cümleleri atamazsýnýz Okundu çünkü telaffuzu klavuz gibi Yazýldý çünkü okunuþu küfür gibi Bir karanlýk yol oldu yarýnlar Yuvasý kayýp çocuklar gibi Sokaklarda rüzgara kapýlan bi kaðýt parcasi gibi Adýmlarýný saydý yeniden Kaç arþýný kalmýþ bi insana tahammül daðlarýný aþan Kaç gecesi gözlerinde yaðmurlarla uykuyu çaðýran Kaç günü kalmýþ Yaþayýpta Yaþanmamýþ sayýlan...
Yasemin Tosun 13.09.2017 Eylül e n’isyan Sosyal Medyada Paylaşın:
YASEMİN TOSUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.