MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

manolyalar çiçek dökerken
redfer

manolyalar çiçek dökerken







zembereði kopmuþ gergef bir zaman þimdi
hayal mayal sokaklar
mevsim sonbahar





her dem yaðmalanýrým
beyaz bir sancý karýþýr
bir isyan yürür damarlarýma
gölgen belirir puslu aynalarda
derin sukutlara çaðrýlýrým
uzun bir yolculuðun son seferine
geceye kanat vurur güvercinler…
dipsiz ve tarifsiz hüzün oturur yüreðime
gamdan bir derya olur dokunduðum
bana dokunan her ne varsa…


*


üzerime kasvetli akþam gibi iner senin yokluðun
sessizce senden kalan gözlerinden
kana kana içerim seni
titrek dudaklarýndan dökülür son þarký
kaldýrýmlarý yalayan rüzgar gibi
dokunurum uçuþan saçlarýna
kaç sitem gönderirim yaðmur mevsimine
avuçlarýmda sakladýðým resminin gölgesine






namutenahi duygularýn son sokaðýnda
en son güzergahýnda seni kaybettikten sonra
viran bir yalnýzlýk þimdi bastýðýn her yer
bir uzak þehrin metruk bir istasyonunda
sýmsýcak özlemin çýðlýðýdýr yaðan...
son treni kaçýrmýþ yolcu gibiyim
yaðmurun sesine vermiþim kendimi
ateþe düþüp kavrulan pervaneyim
karanlýðýn kollarýnda yeniden uyumak için



yanýp yakýlýrým
yanýp kavrulurum
senin aþk dergahýnda
seninle döner
seninle yok olurum


*


manolyalar çiçek dökerken
yaðmur da senin gibi akýp gidiyor
göçüp gittiðinden beri batýp gidiyor güneþ
savrulup saða sola uçuþuyor her þey
aþkla nefretin birbirine karýþtýðý gibi
bir daha dönmemecesine sürgün edilmiþ
sensiz geçen upuzun sonbahar gecelerini
anlatabilmek ne mümkün
seni kýsa bir þiire sýðdýrabilmek…




sen gidince
yýldýzlar dökülür gökten her güz gecesinde
bir anka kuþunun yüreðinde çýrpýnýr yaðmurun sesi
sessiz yaþarým seni en güzel suretinde…
þehrin gökleri fýsýldar sýrlarýný
bir bardak çayýn içinde erir üryan bir hasretlik…
zamaný eriten iksir içinde
senin özlemini çekerim içime yudum yudum




çýðlýklar ayaklanýr
dökülür içli bir aðýt
dökülür avuçlara gözyaþlarý


*

altýn sarýsý saçlarýnda toplanýrdý yýldýzlar
parmaklarým tutuþurdu dokununca sarýsýna
yüreðime deðerdi en deliþmen duygular
seni yeniden bulmanýn sarhoþluðuyla kendimden geçerdim
sonbahar akþamlarýnda yaþanýrdý
masallarýn en güzeli



ayrýlýk alevinde kýzartýlmýþ mil çekilirdi gözlerime
kalbimde dört nala koþardý zühre yýldýzý
Tanrý hediyesi özlemin
yolunu yitirmiþ hislerime yol olurdu.
seni nakþederdim kalbimin duvarlarýna
bütün taþlara kazýrdým senin ismini
anýtlaþýrdý onca yýlýn yorgunluðu
uçup giderdi göçmen kuþlarý kanatlarýnda hatýralar
ben seni arardým dar sokaklarda
saðnak yaðmura yakalanýrdýk göðün altýnda
bir kýz çocuðunun saçlarýna takýlmýþ
çiçek olurdun…


manolyalar çiçek dökerken
bozulurmuþ büyü
kaybolurmuþ efsun ...
hüzünler solarmýþ eylül akþamlarýnda
gözlerde kalýrmýþ asude yaðmurlar
bir yaðmur damlasý gibi usulca akýp gidermiþ...



redfer

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.