DOĞUM VE ÖMÜR (355)

DOÐUM VE ÖMÜR (355)

Doðarken aðlanýr büyüyorken de.
Dünyaya gelmesi böyle olurmuþ.
Çok gülünüyormuþ yürüyorken de.
Ýlk sevinilmesi böyle olurmuþ.

Eðitime kadar gülme aðlama.
Bazen sevinç olur gönül saðlama.
Bazen de üzüntü kara baðlama.
Biraz geliþmesi böyle olurmuþ.

Dýþarda gezmede genç bir gülnihal.
Üst baþ sorulur hep, evlat bu ne hal.
Anne ve babayla biraz hasbihal.
Gençken sevilmesi böyle olurmuþ.

Okullu yýllarda hayat zorluðu.
Eðitime gider bütün varlýðý.
Çoðu kez de olur para darlýðý.
Sýkýntý çekmesi böyle olurmuþ.

Sonrasýnda gelir iþ ve çalýþma.
Bu yeni hayata biraz alýþma.
Bir bakmýþsýn biri ile buluþma.
Yuva kurulmasý böyle olurmuþ.

Bu yeni yuvada çifte kumrular.
Yine yeni nesil doðar yavrular.
Hayat rutini de bunu doðrular.
Gönül yorulmasý böyle olurmuþ.

Ýhtiyarlýk baþlar toz pembe gibi.
Çarþamba’dan gelen perþembe gibi.
Evveli de yoktur çarþamba gibi.
Ömür tükenmesi böyle olurmuþ.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 09/09/2017 Cumartesi
Yayýn : 11/09/2017 Ptsi.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1116173/

Sosyal Medyada Paylaşın: