ÇÜRÜTÜR BULUT,BULUT ESMEYİ KÜF
Çürütür bulut,bulut esmeyi küf
Yalnýz gözleri karasý
Saçlarý lepiskasý
Ýðnelenir yastýk,yastýk düþ düþüþ
Son umutla açýlýr perdeler
Ve bir kavonoz dipli dünya büzüþür cam kavonoz da
Ellerinde sýmsýký tutuðun mahremiyet
Ve çatlar bir dað baþý
Yaðar ahmak ýslatýrcasýna
Devrilmiþ kapýlar kol gezer
Akþamýn ilk alacasýnda akþam
Hep bir baþka bahara yeltenir kan
Sahipsiz mezra
Baþýmý nerede uyutsam naz
Soluksuz yaz uyanýr
Ve yaþamak dediðim gerçek
Vurur inceden yalnýzlýk acýlarýný
Derinden bir of geçer
Bir köprü çöker geceye
Palasý elinde
Dili belinde kuþluk vaktidir
Kuzularýn sessizliði bakýrýn tendeki rengi
Yakama gök bezi dikilmiþ bir hayat
Vurgundur
Yorgun
Akar gider göz yaþým
Kýzýlýrmaðýn karanlýklarýnda
Ardýndan aðlanmamýþ gün
Yaðmamýþ bulut
Topraðýný öpmemiþ tohumdur sonum
Geride yaþlanmýþlýðýn dil baðý
Uçuþmuþluðun hazzý kalýr
Gönlümün duvarýna yaslý bir kent
Ay olur
Yýl olur
Gelmezsin sen ey sevgili
Dönmez
Zembilinde
Yaþamýn aþkla kavgasý olur
Omuzlarýnda yar gölgesi
Geçer bulut,bulut sarhoþ
Ve bir baþka bulanýr yanaklarýmda özlem
Bir tecir mal peþinde
Bir imam ezan
Yýkýlýr ömür beþ vakit yalvarýþa
Haram helal ayrýmý yol ucumuz
Ve bir yerinde evren kana bulanýr
Nerede baþlar bu þehir
Nerede biter
Ya sesleniþlerden alýnmayan cevapsýzlýk hali
Göz ucundan kanayan mahþer
Derin mavi masal
Kimine kavun yediren dünya
Kimine kelek ayrýmý
Ve tüm acýlardan sonra yalvarýp yakarýþ tanrýya
Tüm bunlarýn yaþanýþýnda tanrým
Nerede baþlar nerede göz gezdirirsin
Acýlar büyüten kader
Nasýlda öðütür sayfa,sayfa insanlýðýmý
Bir garibin haraza soluklanýþýnda
Ayakkabýlarý eski
Utanýp hayýflanýþýnda ki yoksulluk
Ve ayaklarý olmayanlarýn ihtiyaçsýz ayakkabý düþüncesi
Hatýrlanýr mý
Ya içi boþ beþik
Ýçi boþ elbise
Bir garip ölüp,ölüp dirilmeler derler
Destursuz düþünce
Besmelesiz tükeniþ
Biraz daha hasret
Biraz daha mahþer yeri
Bir garip fukaralýk edebiyatý
Bir garip zenginlik
Uçurumda bir tutam ota verilen can
Canan
Kan
Dilinde dil baðý
Kýrbaçlandýkça can
Ve bir çalýmlýk kýsrak çiltesi
Gölge etme baþka ihsan istemem diyen hemþerim
Sinop lu diyojen
Þimdi kim bilir hangi menzilde güneþ peþinde
Ben hangi mevsimde
Seninle sensiliklerdeyim söyle
Öyle özlerim ki tanrým
Öyle süzerim ki sevgiliyi
Halsiz kalýp düþerim tarihten silinmiþ medeniyetler gibi
Þifresi çözülse de bir çözülmese de ellerimin
Her iki yaným cehennem
Her iki yaným yýldýzlar ölüsü
ve kahretsin çekilmiyor sensiz yar çekilmiyor bu þehir
Ölürsem bir gün sensiz
sen sevdam sen dik mezarýma kan çiçeklerini
KAMÝL SÖYLEMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.