kara han yolum düþtü gece vaktý bir hana vardým kapýsýna, çaldým,açan olmadý, döndüm sag yönüme gittim arkaya, aglayan taþlar gördüm, ben, görmediler.
oturdum kapýsýna, kýrýk taþýna, lambasý yanmýyan bir yaþlý sanki. döndüm sol yanýndan arka bahçeye, yollarda inleyen çiçekler gördüm.
rüzgarda sallanan kýrýk kapýsý, sanki yoklugun ölüm çalgýsý, anladým ki daha gelenler olacak, týpký gelip te gidenler.gibi. bunlarda muhakkak hep gidecekler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
atilla durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.