Siz hiç evinizin tavanýna Aþýk oldunuz mu? Saatlerce býkmadan usanmadan Bakýþtýðýnýz oldu mu? Kýpýrdamadan duran Süleymancýða Gözlerimi kaçýrdýðýmý aný günah saydým Günlerce Saatler saatleri doðurdu Sancýlý Yelkovanýn cilveleþtiðini gördüm Bazý zaman
Siz hiç bir boþluða aþýk oldunuz mu? Kendinizin derinliðinde Kaybolmaya Ben saatlerce Yürüdüm kendi þehirlerimde Uçsuz bucaksýz sokaklardý Her birinin içinden geçen Biri Diðerine paralel
Diðer insanlar gibiydim bende Kapý deliðinden seyretmeden önce Dünyayý Karanlýða aþýk olmuþtum Ki o zaman Issýz deðildim kendime Ve bu kadar vurdumduymaz Ýçimi nokta nokta bitiren Biri de deðildim
Ýçimde akan bütün sular kurudu Verimsiz betonlar yükseldi Soðuk ve anlamsýz Kendimin apartmanlarýnda Ýntihara kalkýþtým Düþmek bilmedim Günlerce Saatler saatleri doðurdu Sancýlý Düþmeye de aþýk oldum iþte o an Sosyal Medyada Paylaşın:
Faik Güçlü (Sahir) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.