Para

Para

‘’Para ile sadet olmaz’’
Kim demiþ efendim bal gibi olur
Ben hiçbir fakiri mutlu görmedim
Gülüþü küçücüktür sokaklarýnýn
Caddeye çýkmasý bir hüzündür
Þehri dolansa evine yol bulup gelemez
Maaþý karþýlarsa aþý kapý önüne çýkmaz
Ne su bedava nede hava Orhan baba

Aþk servete bakmazmýþ, hadi caným
Zenginlik gibi var mý gözünü sevdiðim
Altýnda araba bas gaza kýþ çýkar yaza
En lüks restoranda kur kallavi sofrayý
Diyarýn en güzel kýzý oturur karþýnda
Sonra kendini bulur bir kuyumcuda
Nereye ayak bassan herkes el pençe
Hiçde bakýlmaz dengeye yaþlýya gence

Tenezzül etmem lafý raftan kalkalý çok oldu
Bu kapitalizm öyle bir mengene ki hiç sorma
Sýkýþtýra sýkýþtýra onur hasiyet çoktan yok oldu
Efendim ‘’idealist’’, onlar þimdi çok kapitalist
Para güç oldu, iktidar oldu, aþk sevda oldu
Ýnsan bozulmadý, piyasanýn en artý deðeri
Kolay harcanabilen tek bozuk para oldu
Yaþamak, bozulmakla ancak mümkün oldu

Sen getir parayý ben sana sunayým dünyayý
Yedi renk gökkuþaðý yedi kat bilinmez semayý
Kaç haç kaç zekat kaç sadaka verdikçe vereyim
Emelsiz amelsiz ibadetsiz kurtarayým günahý
Parayla ne olmaz ki ah benim caným iki gözüm
Parayý bulmak için hele neler neler yapýlmaz ki
Kalkmýþ þimdi çaysýz çorbasýz tumansýz avam
Neymiþ yýrtýlacakmýþ paçam bozulacakmýþ havam

Anayý kýza babayý oðula dedeyi toruna öldürten
Son nefesini verecekken doktora ölüyü dirilten
Þeytana pabucu ters giydirip bismillah dedirten
Elinde tutaný coþturup pervasýzca kudurtan
Birinden bir dilede baþýn düþsün býçaksýz öne
Nasýl bulurum diye koþturursun döne döne
Haydý söyle, yok öyle deðil efendim böyle
‘’ para ile sadet olmaz’’ eskidendi o eskiden

Ahmet Coþkun


Sosyal Medyada Paylaşın: