AKAN SUYUNA KURBAN OLAYIM İKİZCE IRMAĞI
Nereye akarsýn böyle yalnýz yalnýz, yol mu þaþýrdýn
Kuþ uçmaz kervan geçmez yer olmuþ buralar, ses seda yok
Martýlar da gelmez ki, deniz uzak, daðlar set olmuþ önünde
Göçmen kuþlar geçecek üstünden, yakýndýr bekle
Bir birlerini sürecekler, dizi dizi gelecekler
Göçecekler baþka ülkelere, hiç beklemeden
Bir gün gelecek ve ben de göçeceðim
Sararýp solacak, bu görünen beden
Daðlardan coþarak gelen, seller mi vurmuþ seni ne
Suyun bulanýk mý, yoksa algý mý düþündüðüm
Üstüne üstüne sürüklenmiþ gibi, taþ toprak
Balýklarýný da alýp gitmiþler galiba, bir hýþýmla
Boþalmýþ köyler, terk etmiþ insanlar, yerini yurdunu
Yeþili yeþile býrakmýþlar, seni sana emanet
Bu gün; güneþleri topladým senin için, al senin olsun
Sarýlsýn Sarmaþýklarýn, gölgesi üstüne vursun
Serinliðinde aksýn suyun, köpük, köpük ve berrak
Ýþte yine geldim güller sunuyorum ellerimle sana
Ellerimle topladým...
Bilirmisin
Koynunda büyüyen o gülün vardý ya hani
Ýþte onu; ilk ben kokladým...
Fakat o gül gitmiþ, kaybolmuþ, yok olmuþ
Zaman geçmiþ, dikenleri kalmýþ
Þimdi o baþka telden çalar, ben baþka telden
Uçurumun kenarýndayým, iþte yol iþte patika
Neler vermezdim ki ben, o ilk gördüðüm güle
Ve bu sendeki aþka
Ay karanlýða girince ve susunca dünya
Senin sesin yükselirdi, duyulurdu uzaklardan
Gürül gürül akardýn vadilere, sonra kavuþurdun denize
Yýldýzlar inerdi kahrýndan, düþerdi suyuna
Ve Ay ýþýðý, göletlerinde pýrýl pýrýl yakamoz
Dallar yapraðýný titretirdi, dans ederdi koynunda
Þimdi seni dinliyorum ya ben, hemen yanýnda
O, genç ruhumla
Dünden kalan deðilsin, lakin, yürüyorum ben sende dün gibi
Dolaþýrým avare, kýyýnda kenarýnda
Deli deseler de bana, eyvallah, eyvallah, baþým üstüne
Düþünürüm, konuþurum seninle, seni dinlerim
Þimdi üþüyorum sana, üþüyor ellerim, üþüyor yüreðim
Ýþte bu ellerim, bir delinin elleri ve ellerim koynumda
Sesimi kesecekler biliyorum, yakýndýr zaman
Düþme zalimin eline, düþersen, aman ha aman
Senin de suyunu keserler, bendini kuruturlar, dönmez çarkýn
Kalýrsýn benim gibi çorak, ayaz vurur , kurak
Ölüm gibi bir þey bu yazdýklarým çizdiklerim, ruhsatsýz
Ahlarým vahlarým var benim hiç bitmez
Geceleri; sýkarým kurþunu, paylarým, bir bir satarým analarýný
Gündüzleri; yaralanýrým silahým ruhsatsýz
Hayatým ruhsatsýz, yaþamým ruhsatsýz, avareyim, deli divaneyim
Seslensem , ses versem, haykýrsam duyulur mu sesim
Ne gezer, kim dinler, ben baþý bozuk bir avareyim
Çaðlardýn bir zamanlar, sesin duyulurdu uzaklardan
Gülüþün ise, dibini dolduran kuyu ve kepez
Ayaðý kaymýþtý kýyýndan, çekmiþtin koynuna bir kýzý
Adý Nur du ve ölüme çok yakýndý, an be an
Tap taze bir gelincik, boy vermiþ bir fidan
Kardeþi gül kurtardý onu, tutarak elinden
Uzat ellerini abla uzat tutayým, bu çýðlýðý duydun sen
Býraktýn yakasýný Nur’ un dayanamadýn
Býraktýn sen onu, en derinlerinden
Sonra ben
Yeþilini keserken en yükseklerinden, gazabýna uðradým
Yapraðý poyraza vurdu, çember çizdi bir halat
Þimþek gibi geçecektim vurulacaktý karþýya, senin üstünden
Sýyýrdý ayaðýmýn ucundan, ölümdü sonu
Paramparça olacaktý bu beden
Þimdi senden gitmek var ya
Alabildiðine uzak
Ve þimdi sende uyumak var ya
Sonsuza kadar kalmak
Lakin hepsi hikaye deðil bunlarýn, hepsi gerçek
Taþýn bile durmaz yerinde, gider, yenileri gelir
Gelen arattýrsa da, gidenin yerini
Ben gidersem, diðerleri gelir
Ne desem yalan, her þey yalan, insanlar yalan
Bir rüzgar eser, düþer dalýndan, sararan yaprak
Sýzlar durur, zincire vurulur, ölüm der durur bu yürek
Bir gün olur, seni de alýr, beni de alýr, emer çeker içine
Bu kara toprak…
Ekrem SAYGI
05.08.2017 ÝKÝZCE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.