-TRAKYA YOLLARINA UZANDIM DÜŞLERİMDE-
ey gönül!
hangi diyarda yaprak dökmez bahar, bu güz?
göç etmez uzaklara göçmen kuþlar
ateþin duygular, tutkular harlanýr bu dem
verimlidir insaný, çalýþkandýr, cevvaldir
yurdumun iþ hacminin nirengi noktasýdýr
baðlar Karadeniz’i, Marmarayý gönülden gönüle
dar bir koridorsa, mümkün mü bir darboðaza gebe
tarihim þahittir buna bayanlar, beyler
o Bulgar ki, bu coðrafyada týkanýr soluðu
kördüðüm atýlýr usulca þahdamarýndan
top sesleri duyulur da Ýstanbul’dan, Tekirdað’dan
kurt ulusa artýk, çakal pavkýrsa ne gam
þahinim, kartalým yüreklere salmýþ bir kez nam
bataryalar binlerce mermi atar da
batmaz artýk güneþ bu topraklarda
güven duyulur geleceðe, yarýnlara
takýlmaz yurdum insaný engele, yara
daðlar geçit vermez iffetli bir yükseliþle
gururla diker baþýný göðe, maviliklere
sürür fistanýný düþman Musala’ya
uzatýr boynunu habersiz musalllaya
süpüre süpüre uzar da musallat olmadan
ormantik bir doðrultudan þaþmadan,
romantizminden hak saklasýn senin, ey Türk!
L.T.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.