*
Tut elimden býrakma sensiz olmam diyorsun
Elimde deðil ömür hakka niyet ölüm var
Gidersen beni götür yanlýz kalmam diyorsun
Tek kiþilik bir gidiþ ölüm denen zulüm var
*
Heybemde sevdam saklý sen soluyor nefesim
Yad etsem sensizliði sýzlýyor sol kafesim
Olmasan otaðýmda öylesine bekesim
Emri vuku olunca verilecek talim var
*
Yâr ister elbet insan Leyla’yla Þirin gibi
Gözlerinin bebeði retina irin gibi
Sinesinde kelamý meali derin gibi
Döþümde büyüttüðüm hak tecelli gülüm var
*
Vurunca hazan yeli dökülür tüm yapraklar
Ölünce üzerime örtünecek topraklar
Aðlarsan gözlerini bez parçalarý paklar
Ardýmda üzülecek tutunduðum dalým var
*
Dünya gerçek kul fani gidiþler ayný yöne
Alnýma yazýlanla öyle geldim bu güne
Muhtaç olur her insan hasretle geçen düne
Azrail’in bildiði bin bir türlü çalým var
*
Kimse gitmek istemez vuslata ermek varken
Sevdiði o kiþiye saadet vermek varken
Ýki dünya arasý vakti nefesten derken
Her cana ayrý vakit ayrý,ayrý ilim var
*
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.