sýrtýmda bir ürperti hayat yoluna döþediðim taþlar yerinden oynuyor korkuyorum..
yalnýzlýk saçlarýmý okþuyor yavaþça kirpiðimde unutulan bir kaç damla yaþ gözlerim hala geçmiþin bir kaç anýsýna takýlý elimden çekiþtirdikçe tökezliyorum baþým zonkluyor sessizlikten.
aslýnda hayatla saklambaç oynamaya alýþkýným hep ben yumarým gözlerimi o kaçýp gider avuçlarýmdan kýskývrak yakalama umudum hala saklý yüreðimin bir köþesinde belki de o yüzden yaþýyorum..
þimdi yine kovalayan benim her zamanki yüzsüzlükle ama yüreðimi kaybetmiþ olmalýyým bir yerlerde ki bu kadar üþüyorum içine düþtüðüm yangýnlarda.
biliyorum deðiþen zamanla deðiþmeyen benim ve iflah olmaz korkularým gözlerimi hala açamýyorum..
içimde bir ses tik tak tik tak zaman daralýyor.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.