Köyümden geldim YÝBO’ ya, Bazý günler aç kaldým, Bazen az çok doydu karným, Senin tutumunla yarýným, Karardý kara kömürden, Yýllarýmý çaldýn ömürden…
Gerçek bir öðretmen, Hem annedir hem baba, Ýhanet ettin mesleðine Sen, Hiç düþünmedin öðrencilerini, Mark dolar biriktirdin burada, Kýblen güllerin ev araba…
Aldýn bedavadan maaþýný, Salladýn kopasý baþýný, Düþünmedin çocuklar çiçektir, Ülkenin yarýný gelecektir, Yüreði sevgi dolu öðretmenlerle, Bu güzelim ülke gülecektir…
Öðretmenler gördüm, Elleri öpülesi öðretmenler, Ne mala taptý ne mülke, Tek dertleri bu caným ülke, Dört dörtlük öðrenci dediler, Ömürlerini gönüllü verdiler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.