yanlýþ yere düþtü ok yanlýþ yüreðe kurdum yurdumu çoraktý,verimsiz sevgi ektim,hasatým nefret oldu yaðmayýnca yaðmur,görmeyince güneþ göçeyim dedim yollarýmý baðladý mesafeler büyüdü hasretim ne naz edebildim ne de oturup iki kelam. bu bir yara artýk kanamaz,akmaz acýtmaz sadece ince bir sýzýsý kalýr dipsiz gecelerime misafir baþka þehirlerde çürüyor bedenlerimiz ona baþkasý ’Karým’diyor þimdi bir baþkasý ’Acýktým Anne’. elimdeki tek fotoðrafýnda, arkasýnda duran kaldýrým olmak istiyorum ne garip. belki de budur aþk,hiç olmak yok olmak ve ayný zamanda da bir kaldýrým kadar var olmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
dengesizz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.