AKLIN YELKEN OLSUN GÖNLÜNE

Savurur insaný gençlik rüzgarý.
Mevsim erken,hayatýn baharý.

Çok seviyorum seni diyerek.
Karþýsýndakine hep güvenerek.

Varýný yoðunu,gönlünü vererek.
Baðlanýr,inanýr içten severek.

Yetmez sadece gönül vermek.
Akýl ile de iyice tartmak gerek.

Senin sevginin karþýlýðý nedir?
Senin sevgin kadar deðerlimidir?

Vefalý bir yar mý var karþýnda þimdi?
Ya da bilemediðin vefasýzlýk mý gizli?

Bakma sadece sana davranýþlarýna.
Nasýl davranýyor bak arkadaþlarýna.

Güvenilir insan dost canlýsý mý?
Yoksa iki yüzlü münafýk birisi mi?

Ýyice tanýmadan kaptýrma gönlünü.
Düþün sevginin arkasýný önünü.

Güzelliðin gidince yanýnda olacak mý?
Ya da baþka birilerine akacak mý?

Sadece deðer veriyorsa zenginliðine,
Yanýnda durmaz inan ki fakirliðinde.

Sevgi deðerli, kýymet verene verilmeli.
Emek hak eden sevgiliye verilmeli.

Gönül kýrýldý mý hiç insan unutmaz.
Geceleri aklýna gelir, inan uyutmaz.

Deðerini bilenlere göstermeli vefa.
Bilmeyeni tanýmalý,demeli elveda.

Sevgi rüzgarý eserken senin kalbine,
Aklýn yelken olsun güzel gönlüne.

Sosyal Medyada Paylaşın: