Eski şehir

ESKÝ ÞEHÝR

Otuz asýr, Porsuk gibi, akýp giden zamanda,
Biz eskisek, eskimeyen, tazelenen yüzün var.
Ýklimin sert, yazýn sýcak, kýþlarýn çok yaman da,
Cennet gibi ilkbaharýn, þiir gibi güzün var.

Hamurundan, mayandandýr, Osmanlýnýn çýnarý,
Edebali, Yunus Emre, Nasreddin’in diyarý,
Ýslam yurdu, Anadolu, Türkiye’nin þiarý,
Ormanlarýn, termallerin, daðlarýn var düzün var.

Beyaz altýn lüle taþý, usta elden can almýþ,
Maharetle iþlenerek, dört kýtaya nam salmýþ.
Geçmiþinden bu gününe tarihi bir gam kalmýþ,
Dokundukça sevincin var, kederin var, hüzün var.

Her bir semtin Amerika, Avrupa’yý aratmaz,
Hiçbir þehir senin gibi, Venedikler yaratmaz,
Güneþ batsa, ay doðmasa, ýþýðýný karartmaz,
Parisler de, Newyorklar da, Tokyolar da gözün var.

Varlýðýnla onur duyar, baðrýndaki insanlar,
Sen onlarý, onlar seni, sevgi ile tamamlar,
Yýllar geçse akýp gitse, durmasa da zamanlar,
Bir sonraki nesillere, tarih dolu sözün var.

Þehremini; gelin gibi duvaðýný açýyor,
Güzelliðin dört bir yana ýþýðýný saçýyor,
Seni övüp anlatmasý, beni çoktan aþýyor,
Bir sýr gibi bilinmeyen, derinlerde izin var.

Caddelerin, sokaklarýn, çarþýlarýn rengârenk,
El eleyim, kol kolayým, Yunus’umdan bu ahenk,
Mecnunlarýn, Leylalarýn yaþadýðý aþka denk,
Aslý gibi sana yandým, Kerem gibi közün var.

29.04.2010...Mustafa Yaralý


Sosyal Medyada Paylaşın: