Alma çiçəklərinin fəsliydi...

...Alma çiçəklərinin fəsliydi,
Axþamdý,
Leysandan sonra göy üzü mas-maviydi-
Mənə öləcəyimi dedilər....

Çiyinlərimi çəkdim...
Amma
Bir də xain gözlərim doldu,
Ýki damla yaþ
Dodaqlarýma doðru süzüldü
Üzümü pəncərəyə tutdum...

Dənizin sakit sularýnda að yelkənli qayýq üzürdü...
-Amma, bilirsiniz, indi...
-Bəsdir,
Nə ehtiyac var-əlimi yellədim- mən onsuz da bilirdim...

…Günəþ
Yan binanýn son mərtəbəsini qucaqlamýþdý þəfəqləriylə.
Sonra göyərçinlər uçub gəldi hardansa,
Dünyanýn ən sehrli səsiylə qarþýmda
Að qanadlar...

-Mən gedirəm...
-Suyunuzu için...
-Hər þey qaydasýndadýr...

…Qýrmaq lazýmdýr bütün əlaqələri,
Dünyanýn bütün həkimləriylə...

...Uzaqlarda,
Pəncərəsindəki yaðýþ damcýlarýnýn
Ýzini silmək istəməyən bir adam var...
Öz qorxularýna þeir pýçýldayýr,
Deyir ki, bitməyib...






Sosyal Medyada Paylaşın: