Vardým yârin eline kendi yok bilen yoktu
Sordum sual eyledim burdan gitti dediler
Sana yar olmaz diye akýl verenler çoktu
O dillerde düþmeyen sevda bitti dediler
Haberin gelmeyince düþlerini bitirdi
Önce anasý öldü babasýný yitirdi
Aklý ermedi iþe ne var ne yok batýrdý
Babadan kalma evi hemen sattý dediler
Daha sonra haliyle huyu suyu deðiþti
Açýldý modern oldu þekli hayý deðiþti
Uzun topuklu giydi tipi boyu deðiþti
Moda denen vebaya nerden çattý dediler
Selam verip almadý tepeden baktý bize
Nasiat kar etmedi kulak týkadý söze
Gözünü dikti çoða þükür etmedi aza
Yaptýðý muzurluklar cana yetti dediler
Saçlarýný boyadý giydi mini eteði
Hercai arý gibi terk eyledi peteði
Baþýna buruk oldu yemeyince köteði
Salaþ kayýklar gibi çabuk battý dediler
Çarþýda gören olmuþ yanýnda biri varmýþ
Adamýn kasabada mekâný yeri varmýþ
Sekiz dönüm arsasý dükkaný barý varmýþ
Demek kendi ruhunu mala kattý dediler
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.