damlaya damlaya, yarin bakýþý
tutulmaz oldu da yýktý bendini
gönle vurur güneþ der ki aþk ýþý
çaktý tek kibritle yaktý kendini
.
çöllere saraydýr gördüðüm serap
bulmuþ ki yarini sönmüþ afitap
aklým düþer aþka, yapraðýn döker
o ne bedeldir ki, þu kalbim söker
günaha dizlerim, dayanmaz çöker
her kabulüne arz; ettik indini
.
suyuna vermiyor topraðým harap
ayaðýmda deðil ördüðü çorap
.
hay idamesine fýrka ismetim
yönüm dönük yardýr istikametim
sevgilere mühür, belgit kametim
muallakta komaz tutar pendini
.
diz çökmüþ adeta umuda mihrap
ayinin arýyor bulsa muhatap
.
çekemem bozgunu incedir ipim
afetlerde dahi susar garibim
sam yeliyle uçan, gubar karibim
mana götürmesin tut abadini
.
sular seller alýr, beni de itap
her iþin sonuna her hesap kitap
.
dönüktür göklere þük’riçin avuç
dilencidir bazen aþk için avuç
nükte der nüktedan meþk-î tetevvüc
gecelerime koy yaþam þadini
.
baþýma geçersin düþünce bitab
yapmazsýn bunlarý yazmasa kitap
su geçirmez elek bir dað iç eler
kýrklayan her damla berraða çeler
bu yoksula þifa altýn ökçeler
omuzlarým bomboþ ver iradini
.
odun atar daim ateþe mehtap
mübarek yakamoz, patlayan maytap
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.