Ben Doğuştan Günahım
Hak yolu kul hakkýný,çalmaksa ey Penahým,
Hiç sevabým olmadý, ben doðuþtan günahým,
Yakarýp duruyorum, yerde mi kalsýn ahým,
Nedendir bu alemde, hak yerini bulmuyor,
Ýhya olmuþ zülumkar, mazlumlar hiç gülmüyor
Hayata bir mevtayým günü düþte görmüþüm,
Ne bir umarým kalmýþ, nede i mge kurmuþum,
Özde dost bulmak için,hep kývranýp durmuþum,
Dost görünen çok ama, herkes adam olmuyor,
Ýhya olmuþ zülmkar ,mazlumlar hiç gülmüyor.
Hýzýr’a dost olmuþsa, ona gerekmez ahlak,
Birsinin emriyle, birine olduk ilhak,
Madem eþit doðmuþsak, bu ne yol bu ne elhak.
Günah sayýlýr diye ,iman nefes almýyor,
Ýhya olmuþ zülumkar, mazlumlar hiç gülmüyor.
Doðduðumuz gündendir hep sürünen biz olduk,
Kundak bezi yerine,dert bürünen biz olduk,
Her cefaya katlanýp hor, görünen biz olduk,
Vicdanlar karardýkça, ar namusta kalmýyor,
Ýhya olmuþ zülumkar, mazlumlar hiç gülmüyor.
Cevdet Altay. . . . . 02.09.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.