ŞİİRLER ZEKİDİR
I
Karanlýða ýþýk olurdu gülüþü
Mevsimler
Gelip geçerdi önünden
Düðmesi ilikli,
Ruhumsa
Gözlerine vurgun
Gönlümse
Her saniye
Onu düþünürdü
Her sabah
Güneþi özler gibi
Onu özlerdim
II
Günaha günah demek
Kimin haddine kalmýþ,
Sevgileri harmanlayalým,
Gören herkes desin;
Burada aþk yaþanmýþ
Tohum sýðmaz topraða,
Ýnsansa aþka,
Aþksa insana aþýk hep,
Omuz omuza yürüyelim,
Bu yolda,
Sevgileri iþleyerek ruhumuza,
Aþk dileyelim.
III
Bu düðümü
Kimse çözemedi,
Ellerinle,
Gözlerinle
Olmuyor bu iþ ;
Ruhunu da katacaksýn
IV
Kýrmýzý güller konuþsun arkadaþ
Laleler süslesin aþklarý,
Menekþeler övgüler dizsin,
Bu aþk hepimizin
Aþkta,hayatta sol yanýmý acýtýr hep
Seni sevmek senin kadar büyük olamaz
Gözlerin her zaman dünyanýn güzelliðini silecek
Aðlayan bir kalbin göz yaþýný hiç bir mendil silemez
Ölüm biz þairlere výz gelir
Her þair kalemi ile ölümün üstün çizer
Þiirlerimiz çýnar tadýnda olsun hep
Ben dünyanýn en büyük þairi olsam da yine sevemeyeceksin beni deðil mi
Mutluluk hep beni ýskaladý
Öyle mutluluklardan ölmek var mý ;þeytan neyi bekler
Gözlerine baktýðým zaman kendimi sanki okyanuslar ortasýnda hissediyorum
Bir damla yaðmur damlasý kadar hükmü olmayanlar deniz yaratamazlar
Aþk için bitmeyecek kaným var
Susta bir de aþk konuþsun be
Çekin güzeller tetiði bu can sizin için yaratýldý
Her þair ;Anarþisttir
Çiçekler gibi güzel þiirler býrakalým geri de
Þiir zirvelere doymak bilmez
Bir þiir gibi olamadýktan sonra neyin kavgasýndayýz
Ben öldükten sonra þiirlerim insanlara merhaba diyecek
Bir yanýmýza tütün geçmiþ bir yanýmýza aþk hayatýmýz duman duman
Kelimelerden düðümler attým
Cümlelerimi suyla yýkayacak deðilim
Bu dünya da bir isyan kadar hükmüm olsun
Sen gözlerimin içine bakmadýn ama þarabým masum ve sevecen hep baktý gözlerimin içine ve her efkarlandýðým da yanýmdaydý
Zor bir adamým siz beni bir de haksýzlýðýn karþýsýnda görün
Kötülerin ateþi kendisini yakar ; onlara bedduaya gerek yok
Yürekler gördüm gül renginde ;çok beðendim çok sevdim
Ýnsanlar gözlerinizin içine baktýklarýnda þarkýnýzý da anlar
Ölümsüz bir þiirin bir mýsrasý olabilseydim
Þairler hep özgürdür
Birden karýþtý hatlar yanýmda baþka birini görünce;sen hep zulüm yapacak deðildin ya!!!!!!
Ateþlere kar beni;duman duman ,kor kor kor
Ben kendime acýmam da bu memleket için can veren emekçi çocuklarýna acýrým
Amerikanýn dolarý varsa bizim de garibanýmýz var
Hep kimsesizler ölür
Bir damla göz yaþýný etmez mi bu gariban
Gerçeklerin ateþten bile güçlü olduðunu gördüm
Ten çürür de ; þiir çürümez
Sana karþý duyarsýz olursam cezasý bana kesilir
Keþke reklamlar kadar hayatýmýzý gerçekler kaplasaydý
Bir birimiz için ne kadar aðlarsak o kadar adamýz iþte
Kötüye ve kötülüðe prim verenler þeytanýn uþaklýðýný yapar
Günün birinde bir þiir yazacaðým memleketim gibi güzel olacak
Ateþin dudaðýnýn pembe rengi misin sen,,,isimli þiirimde aþaðýda kayýtlýdýr,,,
02.EYLÜL 2017 Mersin
15.30
ATEÞÝN DUDAÐI PEMBE RENGÝ MÝSIN SEN
Kalbim
Nurdan yarattý seni,
Öyle sýradan deðil güzellik
Her baþý döndürür
Ateþ ol da yak gözlerimi
Seher rüzgarým
Ayýn güzelliði
Haydi gel de
Bir yakamoz gibi dokun
Düþlerime
Kýþlar ýsýnsýn sýcak ellerinde
03 eylül 2017 mersin saat;0751
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.