Ey Garip Yolcu

Gün solgun
Gün kýrgýn ve yorgun
Hangi lahzayý açsa hicrana vurgun
Hasretin, firkatin,
haþyetin halinde sessiz ve durgun

Ey yýllara sâri figaný
duymayan, anlamayan, garip yolcu
Her katrede
Üþüten ve titreten geceler duraðýnda
Yorgun umutla beklerim, ümit ederim

Bahtým gülecek mi
derim, acý bir tebessümle düþlerim
Her ah u zarýmda asla
deðiþmez yerin, dinmeyen kederim

Ýnsanýn
Bahtý gülmeli, güle bezenmeli
Laleler her iklimde ümitlerinde renklenmeli

Þerefeler den okunan
ezanlar ruhuma haþyet zerk etmeli
Yürek pýr pýr ederek
göz sessizce figanýný, niyazýný dökmeli

Kelamullah
Anlayabilene neler anlatýr
Her ayetinde derin bir ibret var satýr satýr
Hangi süreyi okusam,
efendimizi ansam ve onu yaþasam

Umman ve sahranýn
vecdiyle ruhuma nakþedenleri anlatsam
Ey giden yolcu
Niyetin her ne ise hakka tevessül eyle

Nefsinden
nükseden keyfiyet ve miskinlik niye
Gönül cenk etmeli,
aþka inkýlap ederek sevdasýyla gitmeli

Her umut ve niyazýnda
en yakýna kul olmak için ceht etmeli
Benlikten geçiren
Sabýr ve çilede dirilten, huþu veren

Himmet ve hamiyeti
fedakarlýðýna vakfeden kul ol
Yoktur bir baþka
hakikate giden yol, aþk olmazsa abd ol
Yolda býrakacak, ruhunu
ve kalbini yaralayacak nefse amir ol

Bilmem ki
Lahzanýn hangi renginde
Ruhumun hicran sahnelerinde
Yüreðimin dinmeyen buðulu ümitlerinde

Bekliyorum,
sabrediyorum, gözyaþlarýmý siliyorum
Asla sitem etmiyorum,
andýkça serinliyor, hamt ediyorum

Ne vakit düþlesem
Hülyalarýn feyzinde nefeslensem
Seni hiç görmesem, tenine dahi deðmesem

Ve fakat derin bir
firkatle sinemde ki muhabbetle göçsem
Hiç deðilse ötelerde
beklesem, suhuletin le yetinip sevinsem
Her harf ve hecede
ve kelimelerde ruhumu aþka teslim etsem

Ceylanlar su baþýndayken
Leylaklar þevkle rengarenk açarken
Kelebekler sessiz
ve nezaket içinde ümitlerine uçarken

Sabreden ve zikreden
derviþin, hasret içindeki bir nefesin
Aynanýn karþýsýnda
suretine saatlerce hevesle bakan güzelin
Düþlerinde tebessüm
eden, gülmeye muhtaç mahzun kimsesin

Boynu bükük melülleþenin
Kuytu ve sessiz
tepelerde gözyaþý döken çaresizin

Sabra minnet eden,
zatý celalini hatýrladýkça hislenen
Edebi, iffeti, halveti, izzeti,
þeref ve haysiyeti ulvi olan kederin

Ruhunun ve kalbinin
yüceliðinde tevazu eden o ecir sahibinin
Hevesten, heva, vehim
ve zandan arýnmýþ aklýn ve vicdan ehlinin

Senin rýzana boyanan
Yaþamak için deðil, niteliði bulunan
Ýkinci bir doðumun
idrakiyle zatýna kulluk yapan

Ruhsat ve maslahattan
ziyade azimeti tercih etmekle yetinen
Çile ve cefanýn halinde
suhulete eriþen, tebessüm edebilen yaran

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: