ARAKAN'IN FERYADI

ARAKAN’IN FERYADI

Duy beni gardaþým çýðlýðýmý duy!
Kara tenim kara günde, zordayým…
Ýmansýz budistin özündeki huy,
Depreþti gardaþým, nice dardayým.

Tek suçum imaným, Arakanlýyým,
Rabbine yönelmiþ mazlum canlýyým,
Kör saðýr dünyada bir vatanlýyým,
Ölüme razýyým, diri, kordayým

Myanmar ümmete çok mu uzakta,
Bahtým kara diye yer yok mu akta,
Diri diri yanýyorum ayakta,
Az ötede bir nefeslik yerdeyim.

Asrýn zalimleri ne ister benden
Petrol mü, altýn mý çýkar bedenden…
Hunharca katleder çocuk demeden,
Aðustosta bile kýzgýn kardayým.

Âdemden bu yana herkes asil kan,
Bense uzak diyarlarda, bense Arakan…
Dünyanýn sükûtu özümü yakan,
Nerdesin ey dünya, bak ben buradayým…

Mahmut TOPBAÞLI

Sosyal Medyada Paylaşın: