Her zaman ki gibi gene Yalnýzlýðýmla baþbaþayým......
Birazdan ben anlatmaya baþlarým. O ise hiç ses etmeden ve sýkýlmadan dinler. Zaten hiç konuþtuðunu,görmüþlüðümde yok. Ama ne kadar sabýrlý ve mert olduðuna, tanýk olmuþluðum var.....
Herkesler,her þeyler, Yüz üstü býrakýp, Terk etse de beni, O hep sadýk kalmýþtýr bana....
O da olmasa ne yapardým Bilemiyorum.......
Ah vefalý yalnýzlýðým, Ey kader ortaðým, Hakkýn ne kadar çok olsa da bende, Yerini kimse dolduramayacak diye, Aklým çýkýyor................
Sosyal Medyada Paylaşın:
deli_doluyum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.