Çok aðýr konuþmayý ben de bilirim amma Nefsime çok zor gelir kimseye bir þey demem. Bir gün yalan da olsa belki gülerim amma Aðlayanlarý görüp asla bayram edemem.
Yüceltemem kendimi, eli hakir görerek Ýnsanlýk deðerleri yitmiþse alçalamam. Her yere otað kurmam, mazlumlarý sürerek Korkarým Yaradan’dan haklarýný çalamam.
Vallahi hazmedemem; fukara inliyorken Duymaz saðýr yürekler dönmüþler sanki taþa. Zengin kâþanesinde, neva’dan dinliyorken Bir çare sun dedik mi, hýrsýný vurur kaþa.
Analar ah analar kanlý yaþlar dökerken Yanarým için için ruhum acý içinde Kasvetli karanlýklar üstümüze çökerken Arasam da bulamam mutluluðu Maçin’de
Körpecik fidanlarý toprak bir bir alýrken Aðýt yakýp aðlarým matem içinde yuvam Umudumu yitirdim bütün bunlar olurken Bekledim yýllar yýlý hallolmadý bu davam
Arakanda çocuklar açlýktan kýrýlýrken Bana ne bundan deyip yan gelip de yatamam Ortadoðu’da þeytan sofrasý kurulurken Müslüman kardeþimi cehenneme atamam
Düzen asla deðiþmez güçsüzleri ezerek Savaþlarla beslenir þeytanýn elçileri Gelecek korkusunu ta yürekten sezerek Korusun çocuklarý barýþýn bekçileri
NÝLÜFER SARP__
Þiiri güne taþýyan Kurulumuza, sayfama gelerek þiirimi okuyan bütün dost ve saygýdeðer þairlerime teþekkür ediyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.