Neden mi ? Yalnızım
Ýlk defa bu kadar hüzünlüyum
Ýlk defa kalemim bana bu kadar küskün,
Ben siirlerimle yaramý sararken,
Hiç bir dilde beni anlamadýnýz.
Astýnýz dar aðacýna yargýsýz infazýnýzla.
Yüreðim islaktir benim ,
kuytu köþelerde aðlamakta,
Hüznü yüzümde ,
acýlarý gözlerimde topladým.
Neden mi yalnýzým?
Çünkü seni yaþadýkça ,
sevdiklerimi öldürdüm
Sustum
Herzaman susmayi tercih ettim.
Bütün acýlar icimde birikti ,anlatamadým.
Ne halimi sordun,ne de aradýn
Beklemiyorum bende artýk seni,
Gelmezsen gelme , sevmezsen de sevme !
Hayat yavaþ yavaþ gidiyorum senden ,
Anlamadýn benim gönül derdimden,
Bikmadin mý bu göz yaþlarýmdan,
Acý bana ne olur ,yoruldum artýk.
Aldýðým her nefes, artýk bir ölüm bana .
Hýckýrýklarým kalbimde bir yara,
Kýrdýðýn onurumun hesabýný sormuyorum sana .
Seni ALLAH affetsin ,ben affedemiyorum,
Ahirette bile ,ben seni istemem artýk!
Üzüntülerin çilekeþ dergahý olmuþum,
Bana mý býraktýn giderken bütün acýlarý.
Yaktým,yýrttým , bütün beyaz sayfalarýmý.
Kalemini kýrdým ben bu sevdanýn ,
Demir kapýlarda sürgülü þimdi!!
Mehtap ünlü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.