Hüsran Şehrindeki Meçhuller Mezarlığındayım Aşık Gülveren
Hüsran Şehrindeki Meçhuller Mezarlığındayım
Ben sana deðil kaldýrýmlara küstüm Adýna Arnavut kaldýrýmlarý dedikleri Arnavut gibi inatçý olduðunu düþündüðüm Hatta Arnavut biberi gibi acý olan gözde yaþ akýtan Tam ismine layýk evet evet tam ismine layýk Her yürüdüðümde yerlere sensiz düþerim Sen giderken seni düþürmedi kucaðýma Ýzin verdi gitmene beni soluksuz akþamlara taþýdý Takýlmadý ayaklarýna kaldýrýmlar bir çalý gibi bir diken gibi batmadý ayaðýna Yere düþürürken kanatmadý o bal dudaklarýný Kanatmadý o pamuk avuç içlerini Yüreðimin kanmasýna izin verdi Bense þimdi her kaldýrýmda yürürken düþüyorum Üþüyorum ýsýtmýyor güneþ beni senin gibi
Gözlerimde seherin sabahý doðar akþamlarým olmaz Sabahýn seherinde eser rüzgârlar üþürüm Gözlerime uykularým dolmadý firar ettiler sen gibi Ben sana deðil kaldýrýmlara küskünüm ondan üzgünüm Biliyorum küskün olmam kaldýrýma bir zarar vermeyecek Ama o kýzgýnlýðým firar ederek gitmeni unutturacak diye umuyordum Ama olmuyor her saniye yüreðime saplanýyorsun O firari bakýþlarýnla Kaldýrýmlar yollarým güneþim gündüzüm sözlerim olmuþ lal Sýðamýyorum ne hasret ne de vuslat gel bende diyor kal Özlemin beni çekiyor istemsizce uçurumlara Baðlamýþým ayaðýma koca bir kaya sürüklenmemek için peþinde Takýlmadý ayaklarýna kaldýrýmlar bir çalý gibi bir diken gibi batmadý ayaðýna Yere düþürürken kanatmadý o bal dudaklarýný Kanatmadý o pamuk avuç içlerini Yüreðimin kanmasýna izin verdi Bense þimdi her kaldýrýmda yürürken düþüyorum Üþüyorum ýsýtmýyor güneþ beni senin gibi
Geride kalanlarý arýyorum her yer bomboþ Gönlüm diyor delicesine koþ Adým atacak dermaným mý var Kýrýlmýþ ayaklarým kollarým bir umudum var saðlam dipdiri Yýkarken gönlümdeki kiri biran alýyorum nefes Ondan sonra sýkýþýyor bu sinemdeki kafes saklanýyorum Saklanýyorum aydýnlýkta karanlýða koþuyorum Belki seni karanlýðýnda bulmayý umuyorum Ama kayboluyorum kayboldukça unutuyorum seviniyorum Artýk ne yürüyeceðim önümde kaldýrýmlar var Ne de bir dünya var Karanlýðým var Ayaðýma baðladým kocaman kaya ve aðýrlýðý var Takýlmadý ayaklarýna kaldýrýmlar bir çalý gibi bir diken gibi batmadý ayaðýna Yere düþürürken kanatmadý o bal dudaklarýný Kanatmadý o pamuk avuç içlerini Yüreðimin kanmasýna izin verdi Bense þimdi her kaldýrýmda yürürken düþüyorum Üþüyorum ýsýtmýyor güneþ beni senin gibi
Gidenler dönmez biliyorum Ama bir teselli bekliyorum Zamaný geriye sarmak çok zor ama hatýralar her an yanýmda Ýçine girince gezince acý veriyor týpký kaldýrýmlar gibi Piþmanlýklarýnla dolu aný zamaný arýyorum Belki içine düþmüþsündür de çýkamýyorsundur diye Çýkmadý önüme rastlayamadým piþmanlýklar þehrine varamadým beklide Gözlerim son uykuyu arýyor Ama sensizde uyumak istemiyor kapatamýyor kirpiklerini Gönlünde kaybettiðin tahtýný arýyorum Azgýn sular bu gönlümden daha durgun Her þeyi kalbime gömüyorum Kendimi de hüsran þehrinde meçhuller mezarlýðýna gömüyorum Artýk adresim hüsran þehrindeki meçhuller mezarlýðýdýr Arama kaderde sildim yollarýný izini bulamazsýn Ben sürünerek buldum yolunu Anlayacaðýn bir iz bulamazsýn Belki gazel olursa o yüreðin o kadar hafif Üzgünlük ve piþmanlýktan kurumuþ olarak Belki rüzgâr seni o zaman savurur istemsizce Getirir seni bahtýmýn gülmeyen mezarýna Hüsran þehrindeki meçhuller mezarlýðýna Takýlmadý ayaklarýna kaldýrýmlar bir çalý gibi bir diken gibi batmadý ayaðýna Yere düþürürken kanatmadý o bal dudaklarýný Kanatmadý o pamuk avuç içlerini Yüreðimin kanmasýna izin verdi Beklide burada sensiz olmam gerekiyordu izin verdi Beklide her düþtüðümde gülüyordur senin gibi Zevk alýyordur bilinmez Bense þimdi her kaldýrýmda yürümüyorum ve düþmüyorum Üþüyorum da artýk ýsýtmýyor güneþimde battý benimle Yalnýzlýðýn var mý yok mu bilmiyorum ama Benim yalnýzlýðým sarsýn seni buz gibi Titre üþü ýsýnma artýk bir ömür diyemeyeceðim Çünkü hala mezarýmda yatarken usulca geziyorsun içimde Hissediyorum ruhum benden ayrý olsa da Sen hala içimdesin Eðer gelirsen saðým solum sobe Artýk birazda sen ebe ol ben saklanayým Âþýk Gülveren
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Gülveren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.