Insanlar cogukez buzdan bir kale, duvardan bir set, uzaktan bakýlýnca parlayan, cazibeli bir var oluþ, yaklastikca akýp giden, sonra uzaklaþan gölge oyunu sudan ve toraktan yaratilmis. sonuc vermeyen bir mücadele, yalan gibi duruyor sanki. sadece hayatý paylaþmak için, libaslar giyinmiþ, allayip pulladigimiz bir resim. sürekli zaman öldürmeye endeksli, bir garavür gibi duruyor sanki. hayatimizdan zamanlar çalan, bir muamma bir desise halinde. onca yorgunluga ragmen bir aldanýþ, bir aldatýs kendimizi. sadece kendi kendimizle yetecek kadar, az hayat dilimleri , baskalari ile paylasma alanina, kader cizgisi diyen bir kaderci.
meral tice Sosyal Medyada Paylaşın:
MERAL TICE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.