Ey Gönül
Ey gönül mahsunsun neden
Kimse anlamýyor mu derdinden
Bitap mý düþtün kederinden
Ýsteyeceksen iste Biricik Rabbinden
Elin yine mi kaldý böðründe
Herþey gibi bu nimet de mý nazlandý gelince
Üzüyor mu seni kendi gönlünce
Ýste Rabbinden verir sana hersey Onun elinde
Ey gönül bu günler de geçer üzülme
Derdi veren Mevla birgün gelir alýr merak etme
Söyle hangi dert bugüne kadar geldi seninle
Kimbilir Rabbin sana ne hazýrlýyor sabret ve bekle
Sanar mýsýn ki ey gönül emeklerin olacak zayi
Mevla mutlaka verir mükafatýný kimin emeðini ziyan etmiþ ki
Bu dünya Ona imtihanlarla yaklaþma yeri
Ona sýðýn O býrakmaz hiçbir zaman Zatýna sýðýnanlarýn ellerini
Haydan geldik Huya gidiyoruz iþte
Vardýr mutlaka hayýr þer diye bildiklerinde
Mevla Allah diyeni mahrum etmez hiçbir þekilde
Ey gönül sen sýðýn Alemlerin Sahibine
O öyle bir Varlýktýr Yücelerden de Yüce
Bir yaprak dahi kýmýldamaz emir vermeyince
Öyle bir kapýda bekliyorsun ki þükürle var secdeye
Korkma Rabbin býrakmaz seni naçar kaldýðýn yerde
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selva Durmaz Emir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.