Şehitler Ölmez
Öl emrini aldýnýz da öldük mü sandýnýz
Bedenimiz ölür Mehmet’im, ruh yaþar ölmez
Topraða düþtünüz de gömüldük mü sandýnýz
Ölenler gömülür Mehmet’im þehitler ölmez
Belki O’nu hepimizden de fazla sevdiniz
Onun için O’na, koþarak çekip gittiniz
Ölmediniz siz, bize can emanet ettiniz
Kalbimizde büyür Mehmet’im þehitler ölmez
Ruh olmadýktan sonra bedenin ne hükmü var
Vatan savunmasýndan daha aðýr yük mü var
Þehitlik en büyük ödül, bundan büyük mü var
Bayraktasýnýz hür Mehmet’im þehitler ölmez
Düþmanýna bile insanca merhamet sende
Vatanýna el uzatana kýyamet sende
Aman dileyip baþ eðene hidayet sende
Destanýnýz yürür Mehmet’im þehitler ölmez
Sizi vuran kurþunlar vurduðuna kahrolur
Vurulan deðil Mehmet’im, asýl vuran ölür
Biz göremesek de sizi Resulallah görür
Yanýnýzda durur Mehmet’im þehitler ölmez
Düþmanýnýzý sýrtlayacak kadar mertsiniz
Tarihin gördüðü en asil asker sizsiniz
Biz böyle bildik, siz bizi nasýl bilirsiniz
Unutulan ölür Mehmet’im þehitler ölmez
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.