yakamoz

büyüyünce peygamber olmak isteyen bir çocugu
sözcüklerine ambar yapaduruyor bu þehir
aþkýn yakamozu bir gönül feyzini
soluklu bir karýncadan döktürüyor
hicran dolu kargalar ve martýlar:
Ýstanbul ezgini
çocukla çocuk olmuþ büyük bir sýrrý
alnýnda besmele yazýlý bir rüyayý
barýndýrýyor ecrininde bu güneþ

uyuþmuþ ayaklarý bir iðnenin ucundan ararken
muþtaki býr bulut
bulut gunahlarýna su tasýmýs
dostuðunu kardeþiyle gecirir
peþinden ayrýlmadan kosarken
yorgunluðu sýrata uðrar cambazýn
yoluna yol çizerken sogugun arkasýnda
karýn çöpçüsü olur iki kardeþ

karný hakikat bir tütünün
gözlere elma ýsýrýðý bir içiþle
samyeli ruzgarý estirir

sözleri alkolden gecen bir yasak
gözleri gözlerine degmiþ bir sevgiyi yok eder
ayaklarý çarpýk bir varsaný
baþý dizlerinde bir yalaný çürütür
sentez eþdegerinde
ve barýþ güvercinleri sokaklarda
alkýþlý ellere iner melek baðrýnda
gürültünün sahibesini yapan bir þiire
bir yaþam unutkanlýðý veriyor þairler
sert bir tokadýn ardýnda gizli bir varis

bir eteðin ve bir sakalýn
yollarýn ortasýnda
cezasý daha kesilmemiþ bir kaplumbaðaya
verilen (g)azabý

bir maçýn ortasýnda atýlan çakmaklarla
kendini seviyor kendini su satan eþcinsel kýlýklý kurnazlar

sura deðmiþ iki gemi
ve iffetli iki kelam
sýcak tutar belki cayla içilen þiirin ardýndan..

kendini büyük gören þirk dolu veliyi
küçük görüyor artýk þairler..

gezgin i mgeler...



Sosyal Medyada Paylaşın: