GEL OTUR YANIMA

GEL OTUR YANIMA

Gel otur yanýma arkadaþ
Þaþkýn þaþkýn, bakma yüzüme
Sen beni tanimiyorsun, bende seni
Seni tanisaydim,
bunlarý anlatamazdim ki sâna,
Cok sevdim ;hemde çok öyle böyle deðil,
Þair diyorya " her zerresini zerremde sevdim"
diye öyle deðil ben onu
Damarimda kanimmis gibi,
aldýðým nefesimmis gibi,
yaþam gibi ,hatta ölüm gibi sevdim.
Ayrý dünyalarýn insanlarý olduðunuzu ,
anladigimda bile,
Hani o imkansýz diye bir þey varya ;
Imkansizin da imkansizi
Biz hiç bir araya gelemeyeceðiz,
hiç birbirimize dokunamayacagiz
Hani birbirini çok severlerde ,
hiç kavuþamayan lar varya iþte öyle.
Týpký güneþle ay gibi,
gece ile gündüz gibi,
gokyuzuyle ile deniz gibi,
O okadar imkasýz’dý ki
ona seviyorum kelimesini bile,
soyleyemedim.
Bu sevginin bitmesi gerekiyordu;
bitmeliydi de ikimiz için
O kadar tecrübe ,
o kadar yaþ yasamýþ ama,
Aþka çocuk kalmýþ
Bunun için bitmeliydi bu sevda
O
Ne beni ,nede sözlerimi kaldýramayacak
kadar gururlu,
Bense, onun sözlerini taþýyamayamayacak
kadar yorgunum...!
Gül Yaðmur
Sosyal Medyada Paylaşın: