SÜLEYMAN EFENDİ HZ.
Bir zamanlar seninle gönüllerimiz þendi
Hazanlar zor geçse de baharýmýz gülþendi
Dökülürdü dillerden elif-bâ’lar ve mîmler
Yer yerinden oynardý yapýldýkça hatimler
Ehl-i semâ misafir olurdu dârýnýza
Adeta nur yaðardý mesut didârýnýza
Binlerce masum yüzler gýpta ile bakardý
Abdest aldýðýn sular þehâdetle akardý
Sana intisâp etmek en büyük þeref onur
Hâtem-ül embiyâ’dan sirâyet eden o nur
Teþrifin Silistre’den, dinim gibi gariptin
Davan uðrunda cesur,yýlmayan muhâribtin
Sana nasýl hasretiz,nasýl özledik bilsen
Rabbim izin verse de yeniden gelebilsen
Silsile-i sadâtýn son halkasý üstâzým
Ömrüm yoluna feda sana lâyýktýr tâzým
Manevî himayende dalgalanýrken alem
Dertler sukût ederdi,ne ýzdýrap ne elem
Yeþerirdi gönüller,Kur’anýn ikliminde
Olaðanüstü haller belirirdi kiminde
Emanetini bugün vakârla taþýyoruz
Uzaðýnda deðiliz seninle yaþýyoruz.
Ben bir hiç’im
Halit Belgeli
Kocasinan/Kayseri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.