GEL GÖR BENİ
Gel gör beni ne haldeyim bilemezsin
Sensizligin acýsý o kadar keskin ki
Sanki ölü gibi yaþýyorum hayatý
Hasretinle avutuyorum kendimi
Bir avuç mutluluk yaratmak için
Zorda olsa senin için deðer diyorum
Gel gör beni ne haldeyim bilemezsin
Hasretin esiyor baþýmda duman duman
Senin eksikliðini hissettikce her gün
Gözyaþlarýmla büyütüyorum
Içimdeki sensizliðin yangýnýný
Gel gör beni ne haldeyim bilemezsin
Sensizlik yaþarken ölmek demekmiþ
Yüreðimde yavaþ yavaþ gidiyorsun ya
Beni benden alýp götürüyorsun o an
Bilmediðim uzak diyarlara
Gel gör beni ne olur
Sensizlik yýkýp geçti beni
Dayanacak derman kalmadý
Gel ne olur yaþama sebebim ol
Gel gör beni ne haldeyim bilemezsin
Yarattigin mucizeye baksana
Sensizliðin acýsý canýmý almadan gel
Ne olur tut ellerimden
Yeniden benim hayat ýþýðým ol
Eda BABUCCU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.