BAHTİYAR OLDUM
Yâ Rab aþkýn bende, benlesin her an
Seninle buldum can, aþkla yoðruldum
Sensiz derde derman, olmaz hiç bir an
Kurtuldum kýþlardan, bahtiyar oldum
Gayesiz yükleri, sýrtýmdan attým;
Kalbe yazdým adýn, baþ tacý yaptým
Hain nefsimi de, söktüm fýrlattým
Uyandým gafletten, bahtiyar oldum
Anladým bu yolda, bin bir sýrlar var
Kadere çýkýyor, esrarlý yollar
Ýçimi tarifsiz, kaplar efkârlar
Piþtim piþtikce hep, bahtiyar oldum
Sendendir bu ihsan, bu þevk bu nefes
Cennetten esinti, ilhamdýr bu ses
Yaþamýn her aný, baþka mukaddes
Daldýkça derine, bahtiyar oldum
Güzellerden güzel, kýldýn gönlümü
Açtýn kalp gözümü, gördüm göçümü!
Zaman içinde zaman ruh ölçümü
Erince Vuslat’a, bahtiyar oldum
Ben bende deðildim, senden çok uzak;
Þeytanla nefsim, kurmuþlardý tuzak!..
Kul Ahmed-i uyan, günahý býrak;
Bulunca Rabb’imi, bahtiyar oldum!..
Ahmet Ali Canbaz 24.08.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ali CANBAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.