BAHTİYAR OLDUM

Yâ Rab aþkýn bende, benlesin her an
Seninle buldum can, aþ­kla yoðruldum
Sensiz derde derm­an, olmaz hiç bir an
Kurtuldum kýþlardan, bahtiyar oldum

Gayesiz yükleri, sýrtýmdan attý­m;
Kalbe yazdým adýn, baþ tacý yaptým
Hain nefsimi de, söktüm fýrlattým
Uyandým gafletten, bahtiyar oldum

Anladým bu yolda, bin bir sýrlar var
Kadere çýkýyor, esrarlý yollar
Ýçimi tarifsiz, kaplar efkârlar
Piþtim piþtikce hep, bahtiyar oldum

Sendendir bu ihsan, bu þevk bu nefes
Cennetten esinti, ilhamdýr bu ses
Yaþamýn her aný, baþka mukadd­es
Daldýkça derine, bahtiyar oldum

Güzellerden güzel, kýldýn gönlü­mü
Açtýn kalp gözümü, gördüm göçü­mü!
Zaman içi­nde zaman ruh ölçümü
Erince Vuslat’a, bahtiyar oldum

Ben bende deð­ildim, senden çok uzak;
Þeytanla nefsim, kur­muþlardý tuza­k!..
Kul Ahmed-i uyan, günahý bý­rak;
Bulunca Rabb’imi, bahtiyar ol­dum!..

Ahmet Ali Canbaz 24.­08.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: