Ruhumun baðrýna çöker bir hüzün
Gözüme bir baþka görünür dünya
Ne zaman davete yönelse yüzüm
Ýcabet ettikçe sürünür dünya
Gök kubbe buðulu arzýnda ateþ
Yanýyor sessizce ana, kýz, kardeþ
Makberin koynunda aslan gibi eþ
Zalimin zulmüne bürünür dünya
Öyle bir zamana gebe ki o an
Ýmtihan sýrrýnda haþr olur insan
Ýster aðla, ister baðýr, ister yan
Kendi ettiðinden arýnýr dünya
Ýç içe toplanýr insanlar yasta
Akýllar marazlý beyinler hasta
Deccal denen melun iþinde usta
Kendi vadesinde barýnýr dünya
Ey Nuh’um kötekle nefsin sözünü
Fýrlat taþlarýný oysun gözünü
Hakkýn pýnarýndan yýka yüzünü
Kendi urbasýna sarýnýr dünya
Nuh Comba
(HeceliYorum)