ANKARA'NIN KIZLARI

Kara kaþý olur,Ela gözleri,
Aþinadýr sana sanki yüzleri,
Güzel olur Ankara’nýn kýzlarý,
Fakat evlenýnce,azar diyorlar.

Ýyi yarendirler,çoðuda bahtlý,
Zaten az bulursun asýk suratlý,
Güzel konuþurlar,sohbeti tatlý,
Fakat cevap versen,bozar diyorlar.

Zamanýnda gezmiþ,bilir her yeri,
Sarýþýn ne ise; hele esmeri,
Ýlk bir iki yýlda severler seni,
Fakat ondan sonra,ezer diyorlar.

Hep konuþur durur,sevmez susmayý,
Þöyle,böyle geçip gider balayý,
Eðer cimri isen yedin ayvayý,
Parayý az versen çizer diyorlar.

Akþam eve dönsen,bulunmaz yemek,
Kendini çok yormaz,pek vermez emek,
Derdini paylaþmaz,hep kalýrsýn Tek,
Çünkü gece.Gündüz gezer diyorlar.

Bir gün Kýzýlay’da,Birgün Ulus’ta
Tiyatro’da bile keserler patsa,
Doktordan gelirsin genede hasta,
Grip dahi olsa,numardan sýzar diyorlar.

Bunu yazdým diye,bana kýzmayýn,
Vefalý olanlar siz alýnmayýn,
Þairler dostudur hanýmýn,Bayýn,
Hep methiye yazsam,nazar diyorlar.
Sosyal Medyada Paylaşın: