İnsan kal yeter
Ne harf ne elifba kâfi yazmaya
Ne günüm ne ömrüm nede yýl yeter
Ahlaksýz gidiþi yýkýp bozmaya
Ne bu millet nede koca fil yeter
Hep ele özendik mesele buya
Bugün ihtiyaç var sað bir duyuya
Yakýþmýyor bunlar Anadolu’ya
Þu yaþanan rezil züppe hal yeter
Yüzüne dayandý az kaldý ramak
Haram oldu yurtta hakkýn aramak
Bize düþmez insan gibi yaþamak
Sýrtýmýza semer birde nal yeter
Kýyamet yakýndýr yaklaþtýk sona
Þeytan haþa insan denir mi buna
Hadi maymun maymun sözüm yok ona
Böyle yaþamaktan ise öl yeter
Halkýn arasýna nifak sokuldu
Örf adet mi kaldý yol iz kayboldu
Osmanlý diyorlar sonu ne oldu
Tarihini oku öðren bil yeter
Ne Arzu Arzu’dur ne Kamber Kamber
Ne sevda sevdadýr ne aþk muteber
Tarumar edildi en kutsal deðer
Mecnun’a leylasý ýssýz çöl yeter
Ne inanç kaldý ne insanda þuur
Sofiden hocadan Þeyhten uzak dur
Bu devirde iþin doðrusu budur
Ananý babaný örnek al yeter
Sakýn aldanmayýn o boya poza
Söz geçiremiyor avrada kýza
Gerek yok Fatih’e Sultan Yavuz’a
Musa’nýn yanýnda Harun ol yeter
Cinayet tecavüz dini istismar
Yapanýn yanýnda daim kaldý kâr
Hala recon kesip ediyor inkâr
Her suça günah keçisi sol yeter
Onca peygamberi gönderdi niye
Biz yine köleyiz aðaya beye
Her gün ayný masal ayný hikâye
Yusuf ol kervanda yerin bul yeter
Uyum saðlayamaz olduk dünyaya
Þan þöhret kalmadý bozuldu maya
Ya arsýz ya hýrsýz olacaksýn ya
Mustafa gibi bir insan kal yeter
Mustafa Deniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.