Düş-Revize

Seni gördüm dün yine, o efsunkâr halinle,
Beni meftun eyleyen emsalsiz cemalinle.

Vakit gece yarýsý, sense sahildeymiþsin,
Baþýný biraz mahcup, hafif yana eðmiþsin.

Kahverengi gözlerin, sevgiyle gülüyordu,
Bakarak derin derin, bir þeyler söylüyordu.

Savrulurken rüzgârda, kumral sarý tellerin,
Tutmak için beyhude, uðraþtaydý ellerin.

Yuvarlak yakasýyla, siyah renkli kýyafet,
Gönülleri mest eden, inanýlmaz zarafet.

Kemer belini sýkmýþ, etekler dize gelmiþ,
Meltem esintisiyse, sanki tacize gelmiþ.

Yüz bulamasa bile, öylesine sebatkâr,
Bir buse almak için, sýrnaþýr yalvar yakar,

Semada kandil gibi yanan binlerce yýldýz,
Göz kýrpýyordu sana, her biri arsýz arsýz.

Denizse hayli sakin, sessizce duruyordu,
Dalgalar yavaþ yavaþ, kýyýya vuruyordu.

Mehtabýn aydýnlýðý, kuþatmýþtý her yaný,
Yayýlan huzmeleri, kutsuyordu mekâný.
…
Defalarca gördüðüm, her gece ayný rüya,
Birkaç dakika sonra, kaybolup yiten hülya!

Ne tabir edebildim, ne anlam verebildim,
Ne de murada erip, gülünden derebildim.

Ardýndansa bir acý, sonra kocaman boþluk,
Umudun sönmesiyle, ýþýða hasret loþluk.

Oysa nasýl isterdim, keþke bitmese o an,
Saatler iþlemese, donup kalsaydý zaman.

Sosyal Medyada Paylaşın: