kaybolmuþluðumun koynunda, çorak kandiller
aydýnlatýyor beni...
lüks aydýnlýklar yok orada
bir ben
bir benim yalnýzlýðým
yalnýzlýðýmdaki boþ sayfalarý dolduruyorum,
boþluða yazýlan, yazýlar gibi
okunamayan sözlerim baðýrýyor
enkazlarým, haykýrýþlarda kucaklýyor
daðlar yýkýlýyor, noktalar koyamýyorum
virgüllerle savaþ verirken
soru iþaretleri en büyük ihanet oluyor
ünlemler kavurmakta, soðuktan donmak üzereyim
bir kaya görsem tutunabilsem ama nafile...
bu olsa olsa çöllerde serap görmeye benzer
kendi ülkemi kuruyorum düþlerde
patron ben,iþçi yok, terfi etmiþ hepsi
kanuni sultan süleyman gibiyim
tahtýmýn baþýnda, hüküm verip, kararlar çýkarýyorum
kendimin efendisi olmak, güzel bir þey olmalý...
bütün kafes kuþlarýný azat ediyorum
bir palyaço boynu bükük, gülücükleri donmuþ
o hiç bir þeyden pay istemiyor inatla...
bir beyaz güvercin avuçlarýmda
onuda yazdýðým nameleri sana okutsun diye
uçuruyorum, uçmanýn, uçurtmanýn zevkini yaþýyorum
ama anlýyorum ki sabahýnda, gördüðüm yalnýzca tatlý bir düþmüþ...
2005
ayþe yayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.